چشمهایم را بسته ام
مطمئن و سخت
رویایی به خواب میبینم
که حسرت تلخ
ثانیههای گس مادر و پدرم بود...
بیدار میشوم
بیدار ام
بیدار...
سر موش بودن بهتر از دم شیر بودن است
(به بهانه نمایش در سینما ستاره شهر بندرعباس)
درباره الی از آن دست فیلمهاییست که دوست دارم چند باره تماشایش کنم. کارگردانی حساب شده ،داستان گیرا و جذاب ، بازیگری روان اثر را تبدیل به یکی از فیلمهای شاخص چند سال اخیرسینمای ایران کرده است. درباره الی نشان می دهد که اصغر فرهادی به خوبی عناصر سینما را میشناسد و کارکردش را نیز میداند. کارگردانی فیلم بسیار دقیق و هوشمندانه انجام شده است به طوری که بیننده اصلا رد پایی کارگردان را در فیلم نمیبیند اما با این حال درباره الی تمام مولفهای سینمای فرهادی را دارا میباشد. انتخاب بازیگری یکی از شاخصهای فیلم است. قرار گرفتن بازیگرانی از قبیل گلشیفته فراهانی،مریلا زارعی،صابر ابر و ترانه علیدوستی در مقابل رعنا آزادی فر ، پیمان معادی،احمد مهرانفر...شرایطی را فراهم میکند که انتقال حس بین بازیگران به درستی انجام شود و بازیگران تقریبا در یک سطح کیفی قرار بگیرند. چیدمانی که باعث تداوم حس بازیگران در طول فیلم میشود. بازی راحت و روان بازیگران تمام احساس فیلم را به بیننده منتقل میکند. تمامی شخصیتهای فیلم به درستی پردازش شدهاند. کارگردان حتی از شخصیتپردازی خردسالان فیلم به راحتی نگذشته است. بازیگران خردسالی که در خیلی فیلمهای ایران زنگ تفریح محسوب میشوند در این فیلم عنصری هستند که برای بوجود آمدن درام نقشی موثر ایفا میکنند، به طوری که برخی از صحنههای بازی این خردسالان جز صحنههای درخشان فیلم است. حسین جعفریان فیلمبردار باتجربهی کار هم با توجه به موقعیتها، حرکت دوربینش را بسیار خوب طراحی کرده و یکی از عوامل اصلی بوجود آورنده صحنههای مهیج فیلم شده است. گروه خوب و هماهنگ درباره الی اثر ماندگاری را برای سینمای معاصر ایران خلق کردهاند.